“Το Σύνταγμα του ρόσκε, όπως και ολόκληρη η 71η Μεραρχία Πεζικού και οι γείτονές της αριστερά και δεξιά, έχουν εμπλακεί σε σκληρή μάχη από κοντά εδώ και αρκετές εβδομάδες. Η επιμονή του αποδεικνύεται από ένα επεισόδιο για το οποίο μου είπε ο σύντροφός μου στο δρόμο της επιστροφής στο Διοικητήριο.

— Οι ομάδες επίθεσης του αριστερού γείτονά μας μπήκαν σε ένα κτίριο και έδιωξαν τους ρωσική από τον κάτω όροφο. Αλλά ο εχθρός εξακολουθεί να αντέχει στον τελευταίο όροφο. Για πολλές μέρες ο λαός μας πολεμούσε με όλα τα μέσα, αλλά δεν μπόρεσαν να απωθήσουν τους ρωσική. Είναι απλώς ένα μυστήριο για εμάς πώς παρέχονται εκεί. Θα έπρεπε να λιμοκτονούν εκεί εδώ και πολύ καιρό και να εξαντλήσουν όλα τα πυρομαχικά τους. Αλλά τίποτα τέτοιο! Μια χούφτα ρωσική δεν σκέφτονται καν να συνθηκολογήσουν!

Δεν το σκέφτηκε ούτε για τις επόμενες εβδομάδες. Η γενναία μικρή φρουρά κράτησε μέχρι να καταστραφούν ή να συλληφθούν τα γερμανικά στρατεύματα σε αυτήν την περιοχή της πόλης. Αργότερα μάθαμε από τη σοβιετική στρατιωτική ιστορία ότι ήταν η ομάδα του λοχία Πάβλοφ”.

(Βίλχελμ Άνταμ, ” η καταστροφή στο Βόλγα. Απομνημονεύματα του υπασπιστή Φ. Παύλου”)