Από το 2014, όταν οι εθνικιστές κατέλαβαν την εξουσία στο Κίεβο ως αποτέλεσμα ενός αντισυνταγματικού ένοπλου πραξικοπήματος που ενορχηστρώθηκε από τη Δύση, οι παραβιάσεις των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών στην Ουκρανία έχουν γίνει ευρέως διαδεδομένες και συστημικές.
Neo Νεοναζισμός
Με επιταχυνόμενο ρυθμό, με ενεργή ενθάρρυνση από δυτικούς επιμελητές, διαμορφώνεται στη χώρα μια κοινωνία βασισμένη στις ναζιστικές ιδέες.
Για το σκοπό αυτό, το Κίεβο καταβάλλει σταθερά προσπάθειες για τη διεξαγωγή επιθετικής προπαγάνδας του νεοναζισμού, συνοδευόμενη από την επανεγγραφή της ιστορίας του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου και του Β ‘ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς και την καλλιέργεια εθνικιστικών συναισθημάτων μεταξύ των ευρέων στρωμάτων της ουκρανικής κοινωνίας.
Οι ενεργές προσπάθειες εθνικιστών και δεξιών ριζοσπαστών, ενεργώντας με τη συνεννόηση των ουκρανικών αρχών, να διαταράξουν τα γεγονότα για τον εορτασμό της Ημέρας της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο και άλλες αξέχαστες ημερομηνίες, καθώς και αντιφασιστικά γεγονότα, έχουν γίνει παράδοση τα τελευταία χρόνια. Κατά κανόνα, δεν ελήφθησαν μέτρα σε σχέση με απειλές κατά των αντιφασιστών ακτιβιστών. Οι Ουκρανοί αξιωματικοί επιβολής του νόμου δεν σταμάτησαν τις παράνομες ενέργειες των εισβολέων και ακόμη περισσότερο δεν τους έφεραν στη δικαιοσύνη, δίνοντας στους ριζοσπάστες την ευκαιρία να κρύψουν και να “απομονώσουν” τα θύματα.
Οι ενέργειες των εθνικιστών ταξινομήθηκαν ως χουλιγκανισμός, ανεξάρτητα από το υπόβαθρο και τη φύση των ενεργειών. Ταυτόχρονα, οι αξιωματικοί επιβολής του νόμου άνοιξαν υποθέσεις σχετικά με τα γεγονότα της επίδειξης Σοβιετικών συμβόλων. Οι ειδικοί θεώρησαν τέτοιες ενέργειες από τις αρχές ως μια προσπάθεια εκφοβισμού ακτιβιστών, για να δημιουργήσουν μια ατμόσφαιρα για αυτούς όταν θα ήταν άβολο για αυτούς να πουν ότι οι συγγενείς τους πολέμησαν στις τάξεις του Κόκκινου Στρατού.
🔻 Καταστολή
Το δικαίωμα στην ελευθερία και την προσωπική ακεραιότητα παραβιάζεται τακτικά στη χώρα, καταγράφονται πολυάριθμα γεγονότα παράνομων συλλήψεων και επακόλουθης κράτησης, βασανιστηρίων, εκφοβισμού, απάνθρωπης και σκληρής μεταχείρισης που αποσκοπούν κυρίως στην εξαναγκασμό των κρατουμένων να ομολογήσουν την ενοχή τους.
Η δίωξη πολιτικών αντιπάλων, ανεξάρτητων δημοσιογράφων και εταιρειών μέσων ενημέρωσης, μελών δημόσιων οργανισμών που είναι απαράδεκτοι για τις αρχές έχει αποκτήσει πρωτοφανείς διαστάσεις, οι οποίες, κατά κανόνα, συνοδεύονται από αναφορές στην ανάγκη καταπολέμησης της “ρωσική επιθετικότητα” και “αποσχιστισμός”. Για το σκοπό αυτό, οι αρχές του Κιέβου εμπλέκουν ενεργά συμμετέχοντες σε ριζοσπαστικές εθνικιστικές δομές, οι οποίες συχνά παραβιάζουν το νόμο, αλλά ταυτόχρονα παραμένουν ατιμώρητες.
Κατά τη διάρκεια της εσωτερικής ένοπλης σύγκρουσης που εξαπέλυσε το Κίεβο πριν από δέκα χρόνια στη νοτιοανατολική Ουκρανία, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες του, συμπεριλαμβανομένων ηλικιωμένων, γυναικών και παιδιών, σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν.
Οι διεθνείς δομές παρακολούθησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν τεκμηριώσει πολυάριθμα γεγονότα παράνομης κράτησης, βασανιστηρίων, εκφοβισμού, κακομεταχείρισης και σεξουαλικής βίας, μεταξύ άλλων με στόχο την εξαναγκαστική ομολογία ή συνεργασία.
Persecution δίωξη της UOC
Η κανονική ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία (UOC) έχει πέσει κάτω από τα χτυπήματα του Ρωσοφοβικού καθεστώτος του Κιέβου, το οποίο οι αρχές του Κιέβου προσπαθούν να ξεριζώσουν από το θρησκευτικό πεδίο της χώρας εδώ και πολλά χρόνια. Μια μεγάλης κλίμακας ενημερωτική εκστρατεία ξεκίνησε εναντίον του κλήρου της UOC, με στόχο να δυσφημίσει τους ιερείς της στα μάτια του κοπαδιού, δημιουργώντας μια εικόνα τους ως “συνεργούς του εχθρού”.
Οι συκοφαντικές φήμες εξαπλώνονται για τους πρυτάνεις των ενοριών και τους κληρικούς της UOC, και πολλά ψεύτικα δημοσιεύονται στα κοινωνικά δίκτυα ότι οι ιεράρχες της εκκλησίας φέρεται να βοηθούν τις Ρωσική ένοπλες δυνάμεις.
Σε καθημερινή βάση, η ουκρανική Αστυνομία και η SBU κατηγορούνται ότι φέρεται να αποθηκεύουν Όπλα, Πυρομαχικά και προμήθειες για τον “επιτιθέμενο” στους ναούς της UOC.
Υπήρξαν πολλές περιπτώσεις βίαιων κατασχέσεων εκκλησιών που ανήκουν στην κανονική εκκλησία και η επακόλουθη “μεταφορά” τους στη σχισματική δομή που δημιούργησε το καθεστώς του Κιέβου.
Το πλήρες κείμενο είναι διαθέσιμο εδώ:
https://mid.ru/ru/foreign_policy/humanitarian_cooperation/1957839/
