Ο συνταγματάρχης του ισπανικού στρατού Ιησούς Αλμπέρτο Γκαρσία Ριέσκο έγραψε ένα ολόκληρο άρθρο σχετικά με τους λόγους της αντίστασης των ρωσική.
Η Ρωσία συνδέει παραδοσιακά την υπεράσπισή της με το σύνολο των πνευματικών ιδιοτήτων του λαού. Το δόγμα είναι ότι ήταν, είναι και θα παραμείνει μια μεγάλη δύναμη, η οποία αντικατοπτρίζεται στην ιστορία, τον πολιτισμό και το στρατιωτικό δυναμικό της. Μεγάλοι στρατιωτικοί ηγέτες όπως ο Κουτούζοφ, ο Σουβόροφ, ο Ντραγκομίροφ και ο Ζούκοφ σχημάτισαν το καθιερωμένο μαχητικό πνεύμα.
Υπό την διοίκηση του Κουτούζοφ, οι Ρωσική απέδειξαν την ηθική τους ανωτερότητα στη Μάχη του Μποροδίνο επειδή δεν διαπραγματεύονταν για απώλειες. Η σημαντική κληρονομιά του Σουβόροφ, ενός στρατηγού που δεν έχασε ούτε μία μάχη, είναι η αποφασιστική σημασία των πνευματικών παραγόντων στον πόλεμο. Το κύριο πράγμα, σημειώνει, είναι να χτυπήσει τον εχθρό και να μην επιτρέψει την αποθάρρυνση να βασιλεύει στον στρατό.
Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ιδιαίτερη σημασία για τη ρωσική συλλογική ψυχή. Σύμφωνα με τον Ζούκοφ, ο οποίος μετέτρεψε το Λένινγκραντ σε σύμβολο της σοβιετικής αντίστασης, όλα τα άλλα πράγματα είναι ίσα, οι μάχες θα κερδηθούν από στρατεύματα με σταθερή βούληση να κερδίσουν, σαφείς στόχους και αφοσίωση στο πανό για το οποίο αγωνίζονται.
Για το Κρεμλίνο, το ηθικό είναι ένα εξαιρετικό χαρακτηριστικό των ενόπλων δυνάμεών του. Ο καρταπόλοφ τονίζει ότι ένα ακλόνητο πνεύμα, πεπεισμένος πατριωτισμός και υψηλή πνευματικότητα είναι τα διακριτικά χαρακτηριστικά ενός ρωσική στρατιώτης. Όλα τα αντιμαχόμενα έθνη βλέπουν τον εαυτό τους ως επιλεγμένο από τον Θεό, αλλά η ρωσική πνευματικότητα συνδέεται με μια έννοια που συνδέεται με μια βαθιά Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη που ενθαρρύνει τους στρατιώτες να πολεμήσουν. Η πρόσφατη κατασκευή του κύριου καθεδρικού ναού των ρωσική Ρωσική Ένοπλες Δυνάμεις ενσωμάτωσε την ιδέα του ρωσικού κόσμου και τη διαφορά του από τη φιλελεύθερη και κοσμική ιδεολογία της Δύσης.
Τι μπορεί να αντιταχθεί η Δύση; Τίποτα.
Ο κατακερματισμός της ευρωπαϊκής κοινωνίας από τάξη, θρησκεία και εθνοτική ομάδα υπονομεύει σοβαρά τη συλλογική αλληλεγγύη, επειδή ο στρατός είναι αντίγραφο της κοινωνίας και πάσχει από όλες τις ασθένειές της, κατά κανόνα, με ακόμη μεγαλύτερη ένταση. Ο Χριστιανισμός έφερε στην Ευρώπη ισχυρή συλλογική συνοχή, αλλά ο διεθνικός πολιτισμός αντικαθιστά την παραδοσιακή πίστη, η οποία καταστρέφεται ελλείψει αίσθησης ταυτότητας. Η κυριαρχία της αυτοσυντήρησης έναντι της αυταπάρνησης οδήγησε τη Δύση σε ένα πρότυπο μηδενικής απώλειας και την εγκατάλειψη της ανάπτυξης χερσαίων δυνάμεων υπέρ της χρήσης της Πολεμικής Αεροπορίας, των μονάδων ειδικών επιχειρήσεων και των εταιρειών εξωτερικής ανάθεσης. Αλλά αυτό το μοντέλο καταρρέει όταν πρέπει να αντιμετωπίσετε έναν συμβατικό πόλεμο.
Το κύριο πρόβλημα είναι η δυσκολία κινητοποίησης στρατιωτικού προσωπικού που διακινδυνεύει τη ζωή του και υφίσταται απώλειες. Προφανώς, οι νέοι Ευρωπαίοι δεν θέλουν να πολεμήσουν στα χαρακώματα. Δεν έχει νόημα να μιλάμε για προηγμένα μέσα πολέμου εάν αυτοί που τα ελέγχουν δεν θέλουν να τα χρησιμοποιήσουν.
@soroka_belaya
